innocent or not

Avusturalya, Sidney Adalet ve Polis Müzesi arşivinde bulunan bu fotografları hapishane fotografçısı tarafından 1920 li yıllarda çekilmiş. Mekan bir hapishane ortamı, muhtemelen stüdyo haline getirilmiş bir oda, mahkumların orada bulunma sebepleri, dört duvar arasında olası korkunç yaşam koşulları vs... tüm bu olumsuz hal, şart ve durumlara rağmen, çekilen fotoğraflardaki yüz ifadelerinde tarfsiz bir masumiyet, kıyafetlerinde ortam ve mekan çirkinliğini örten bir şıklık var. Son derece estetik bir kurgu var. Sanki hiç biri mahkum; suçlu ya da katil değil. Tıpkı bir davete (akşam yemeği, çay saati, operaya ya da bir akşam üstü gezintisine gider gibi süslenip püslenmiş mahkumlar. Varlıkları, var oldukları yer ile garip bir tezat oluşturmuş...

Vera Crichton

1094 numaralı bu özel fotograf Vera Crichton' a ait, 23 yaşındaki Vera ve 19 yaşındaki Nancy Cowman, NSW Polis Gazetesi kayıtlarına 24 Mart 1924 tarihinde; 3 başka kişi ile birlikte bir kadının düşük yapmasına suç ortaklığı etmekten sanık olarak geçmiş. Crichton talep üzerine 3 yıla hüküm giymeyi bekliyor. fotograf üzerinde 21.2.1924 tarihi muhtemelen yakalandığı tarih. Saçlarına bakılırsa yeni yıkanmış, sarışın ya da kızıl, açık tenli ve renkli gözlü, makyajsız... Tığ örgülü bir blüz giymiş.

Special Photograph no. 1094. Vera Crichton, 23 and Nancy Cowman, 19 are listed in the NSW Police Gazette 24 March 1924 as charged, along with three others, with "conspiring together to procure a miscarriage" on a third woman. Crichton was "bound over to appear for sentence if called upon within three years."

A. Matthews

Fotografın çekim tarihi 3.7.1924
634 LB ağırlığında, yanında poz verdiği boy ölçme tahtasına göre de yaklaşık 525 '' = 1.33 cm! boyunda. Önden, profilden muhtemelen oturarak ve boydan poz vermiş.
Ağız ve dudak yapısına bakılırsa dişleri yok ya da tektük... Saçları açık renk (belki beyaz) uzun ve enseden topuzlu. Üzerindeki kıyafet oldukça eski, bir de şapkası var! Cilt ve el üzerinden anlaşıldığı kadarıyla yaşı da oldukça fazla.
Fotografın sag tarafında adı ve soyadı ayrıca imza formatında yazılı, muhtemelen cam baskı ve haliyle tersten görünüyor. Adı ya Amile, ya Annie tam okunmuyor.

H. Mc. Guinness

Fotografın çekim tarihi 26.7.1929
Ayakta ve sandalyede otururken çekilmiş 2 ayrı poz. Ayakta çekilende bize bakmış, otururken çekilende ise yere, elleri her ikisinde de birbirine kavuşuk, ayaktayken daha sakin, otururken daha sıkkın, muhtemelen parmakları ile oynuyor. Üzerindeki kürk ile poz vermesi de ilginç, sanki bir yerde arkadaşını bekkleyen bir genç kadın gibi... parlak naylon çorap giymiş. Bağcıklı ayakkabıları çok alçak topuklu, uzun boylu, düzgün bir fiziği var.

Alfred Ladewig

Takım elbisesi yelekli, beyaz gömlek giymiş, kıyafeti prince de galle desenli bir kravat, kravat iğnesi ve şapka ile tamamlanmış.
Odadaki banka oturmuş, elleri ceplerinde, başı öne eğik, gözleri yere bakıyor, ifadesi sıkıntılı, ve masum...
Fotograf üst kısmında adı ve soyadı ayrıca imza formatında yazılı, muhtemelen cam baskı ve haliyle tersten görünüyor.

Ernet James Montague

Fotografın çekim tarihi : 29.8.1927
Oturarak ve ayakta fotografçıya bakarak poz vermiş. İfadesi asabi... Ayaktayken şapkalı, otururken şapkasız, yüzü ve saçları traşlı, geriye doğru taranmış ve biryantin (jölelenmiş). Kaytan bıyıklı. Tek düğmeli takım elbisesi yelekli, beyaz gömlek giymiş, kıyafeti geometrik desenli bir kravat ve şapka ile tamamlanmış. Şapka muhtemelen Alfred' in giydiği şapka.
Fotografın sag tarafında adı ve soyadı ayrıca imza formatında yazılı, muhtemelen cam baskı ve haliyle tersten görünüyor.

Ah Chong

Fotografın çekim tarihi : 11.7.1928
Oturarak ve ayakta poz vermiş, otururken şapkasız, ayaktayken şapkalı, her iki fotografta da fotografçıya bakmış. -Muhtemelen- paçalarını kıvırdığı kot pantalonu üzerine giydiği ceketini 5 düğmeli bir yelek ve yeleğine iliştirilmiş kösteği, kravat ve beyaz gömlek ile tamamlamış. Saçları beyaz, ifadesi ürkek, muhtemelen de uzak doğu kökenli (Çin?)

Bankın yaslandığı duvardaki kafes şeklindeki gölge yan tarafta bir pencere olduğu ve telle kapatıldığı izlenimi veriyor.

Fotografın sag tarafında adı ve soyadı ayrıca imza formatında yazılı, muhtemelen cam baskı ve haliyle tersten görünüyor.

D62 numaralı özel fotograf (Uyuşturucu Bürosu). Ah Chong adlı kişi NSW Polis gazetesi arşivine 21 Haziran 1922 tarihinde, 2 suçtan 12 ay zorunlu çalışmaya mahkum olarak giriyor. 1928 yılında bu fotografın çekildiği tarihe kadar Polis Gazetesinde Ah Chong' a dair tek bir kayıta rastlanmıyor. Bir kaç sene sonra NSW arşivinde Ah Chong adlı bir şahsın kaydına rastlanıyor ama bu kayda eşlik eden fotograf bundan farklı.

Bu fotograf, Yeni Güney Galles fotografçılarının 1910 - 1960 yılları arasında çektiği 2500 özel fotograftan birisidir. Bu özel fotograflar Sidney Polisinin gardaki özel hücresinde muhafazakar Peter Doyle' nin söylediğine göre: sokaktan apar topar toplanan, tutuklanmaları da ayrı bir dram olan erkek ve kadınlara aittir. Doyle ; özel fotografa konu olan ve poz veren hükümlülerin, belki kaldıkları hapishane ortamı ile mukayese yaptırılarak, belki de davet edilerek, kimlik fotograflarının nasıl olmasını hangi kompozisyon ve pozda arzu ediyorlarsa o şekilde doğuştan gelen eğilim, kişisel geçmişi, güçlü bir simya, kişisel bir stil seçerek, alışkanlıkları ve arzu etmedikleri kaygı/huzursuz davranışları çerçevesinde kurgulandığını tahmin ediyor.

Special Photograph no. D62 (Drug Bureau photograph). An 'Ah Chong' is listed in the NSW Police Gazette of 21 June 1922, convicted of two charges of receiving, for which he received 12 months hard labour. No listing is found in the Police Gazette for Ah Chong in 1928, when this photograph was taken. An 'Ah Chong' appears in the NSW Criminal Register some years later, but the picture accompanying that entry shows a different man to the one shown here.
This picture is one of a series of around 2500 "special photographs" taken by New South Wales Police Department photographers between 1910 and 1960. These "special photographs" were mostly taken in the cells at the Central Police Station, Sydney and are, as curator Peter Doyle explains, of "men and women recently plucked from the street, often still animated by the dramas surrounding their apprehension". Doyle suggests that, compared with the subjects of prison mug shots, "the subjects of the Special Photographs seem to have been allowed - perhaps invited - to position and compose themselves for the camera as they liked. Their photographic identity thus seems constructed out of a potent alchemy of inborn disposition, personal history, learned habits and idiosyncrasies, chosen personal style.


Toplu bir fotograf; Soldan sağa C. Smith, J.Bezzina, W.J. Williamsin, A. Feutrill, C. Hodder ve W. Thorson. Fotoğraf Merkezde Nezarethanede 25.01.1928 tarihinde çekilmiş. 4 tanesi şapkalı, 2 tanesi kasketli ve hepsi takım elbiseli. Sadece bir tanesi kravat takmış ve içlerinde gülümseyerek poz veren de sadece kravatlı olan. 3 tanesi elini arkasından bağlamış, bir tanesi kollarını bir diğeri de ellerini tuttmuş, sadece bir tanesinin kolları yanda duruyor, en ürkek bakan da o.3 tanesi ceket düğmesi ilikli 3 tanesi de iliklemeden poz vermiş. İçlerinde en genci G. Hodder. Nezarethanenin demir kapısı aralık.

Soldan sağa Richard Silent Tom, ortadakinin adı yazılmamış ve T.Ross Walton

vermeyoz dedik!

Şimdi artık hareket zamanı, fiziken o mekanlarda olma ve destek zamanı...
Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasıncı olmayın!
Farkındalık zor zanaat uyanın!
İçinde kuş ve su sesi olmayan bir yaşama isyan edin!
Kayıtsızlık bir yok etme çabasıdır, suç ortağı olmayın!


Meclis önü sonrası ikinci adım; Büyük Anadolu yürüyüşü!
Pek yakında...
Yürüyün...!

Frida & Diego sergisi üzerine

Koleksiyonun genelde Frida portreleri ve Diego`nun duvar resimleri harici çalışmalarından oluşması ve internet ortamında her yerde görülebilecek fotoğraflarla desteklenmesi ister istemez kısır hatta eksik bir sergi ortaya koymuş...
Resimlerin yerleşimi, duvar boyası rengi ve yanlış ışıklandırma gibi menfi durumlar kaynaklı sergi hayal ...kırıklığı ile gezilirken, -son noktada- sergiden video gösterimine geçilen bölüm ile sergiden çıkış kapısı arasında oldukça dar bir alanda duvara yansıtılan Frida günlüğü bir nebze olsun izleyenin hayal kırıklığını telafi edecekken, o da ne?… izlerken önünüzden geçen,tam da orada durup telefonla konuşan, orada ne olup bitttiğini bile fark edemeyen ve bir an önce dışarı çıkmaya çalışan bir sürü insan… sonuç bir kez daha hayal kırıklığı…

Ve ne yazıkki aynı ışıklandırma sıkıntısı 4 ve 5. katlardaki sergi için de geçerli...

ve bir taşla 2 kuş vurmuş olan el cevap diğer kuş okuması için : http://www.facebook.com/#!/pages/Pera-Muzesi-Museum/72026462596 Zeynep Orhan Targaç yorum ve fotoğrafları...

Pera Muzesi-Museum

Değerli Faika Berat Taşkıran,

İlginiz ve bizle paylaşma duyarlılığını gösterdiğiniz değerli yorumlarınız için size teşekkür ederiz.

"Gelman Koleksiyonu'ndan Frida Kahlo ve Diego Rivera" sergisinde yer alan tüm yapıtlar, 1940'larda Meksika'ya... yerleşmiş Gelman ailesinin koleksiyonuna ait. Sergi, Frida Kahlo - Diego Rivera retrospektifi ya da farklı bir karması olmaktan çok, bir koleksiyoner çiftin dönemlerinin sanatını nasıl anladıklarını, sanatçılarla kurdukları ilişkileri ve sanatçıların yapıtları arasından yaptıkları seçimi görme ve anlama olanağı sunuyor bizlere.

Yazınızda "çağımızda istediğimiz bilgiye bir tuşla uzanabildiğimizden, Frida’nın portre fotoğraflarından çok, çalışmaları eserleri bizi daha da memnun ederdi diye düşünmeden edemedik." diyorsunuz. Düşüncenize saygılıyız ancak Gelman Koleksiyonu ekseninde gerçekleştirilen bu sergide yer alan yapıtların seçimiyle ilgili bir tasarrufumuzun olamayacağı çok açıktır. Sadece şunu bilmenizi arzu ederiz. Sergide gördüğünüz Frida Kahlo otoportreleri ve Kahlo'nun diğer resimleri, sanatçının en nitelikli yapıtlarındandır. Arzu ederseniz bu bilgiye, her hangi bir arama motorunu kullanarak "bir tuşla" uzanabilirsiniz.

Kalabalıktan rahatsız olmanızdan biz de üzüntü duyduk, ama takdir edersiniz ki müzeler için kalabalık ziyaretçi gruplarını konuk etmek kolay olmuyor. Şu an, müzeler ve ziyaretçiler, hep birlikte, ülkemizde özel müzeciliğin tarihini yazıyoruz. Bu süreçte, sergi dolaşmayı ve dolaşırken birbirimizi rahatsız etmemeyi de öğreniyoruz.

Biz, Pera Müzesi olarak düşüncelerinize değer veriyoruz. Bu yüzden ziyaretçi defteri açıyoruz, bu yüzden Facebook, Twitter gibi sosyal mecralarda varız, nitelikli bir Web sitemiz var ve sanatseverlerle telefon, e-mail ve her türlü iletişim olanaklarını kullanarak iletişim kuruyoruz. Gönül arzu eder ki aradığınız an sizle ilgilenecek, konuya vakıf bir yetkili elinizin altında olsun; ama dünyanın neresine giderseniz gidin, arzu ettiğiniz anda o serginin küratörüyle ya da yöneticisiyle görüşemeyebilirsiniz. Eğer o an birisini görmek isterseniz, çoğunlukla danışmadaki, resepsiyondaki görevlilerle ya da güvenlik görevlileriyle paylaşırsınız görüşlerinizi.

Mesajınızda işaret ettiğiniz aydınlatma ve gölge sorunlarına gelince; rahatsızlığınızı anlıyoruz ancak bu, işaret ettiğiniz gibi çok basit bir dikkatle birkaç ışığın kapatılması ya da tavana yönlendirilmesiyle halledilebilecek ve sahipsiz bir sorun değil. Biz, resimleri, sözleşmemizin bir parçası olarak, ilgili müze ve koleksiyonların yöneticileri tarafından şart koşulan uluslararası kabul görmüş lüks değerlerini dikkate alarak aydınlatıyoruz. Ancak, resimlerin sahibi olan müzelerin ya da koleksiyonların yıllar önce yaptırdığı konservasyon çalışmalarında kullanılan materyal, o yüzyılın sanatçılarının kullandığı yer yer kalın ve parlak boya katmanları, kullanılan cam ve farklı et kalınlığındaki ya da derinliğindeki çerçeveler şikâyetinize konu olan yansımalara ya da gölgelere neden olabiliyor. Bazı koleksiyonlar ve müzeler sergiyi hazırlama sürecinde çerçeve ve cam değişikliğine izin verebiliyor, bazıları ise resimlerin olduğu gibi sergilenmesini şart koşuyor. Böyle durumlarda, ne yapılırsa yapılsın, mesajınıza konu olan aydınlatma ve gölge sorunlarıyla karşılaşabiliyoruz.

Sergide kullanılan renkle ilgili eleştirinize saygı duyuyoruz ancak seçilen renk Kahlo ve Rivera tarafından, birlikte yaşadıkları Meksika, Cyoacan'daki evlerinin duvarlarında da kullanılmıştı. Küratörler ve sergi tasarımcıları tarafından önerilen ve o dönemin Meksika ruhunu yansıtan bu sıcak sarı renk, koleksiyonun sahibi olan vakfın yönetimi tarafından da çok beğenildi, uygun görüldü ve onaylandı. Ulusal ve uluslararası bir çok ziyaretçimiz seçilen renkle ilgili övgülerini bizle paylaştılar ancak sonuçta bu bir zevk meselesi, takdir sizin elbette.

Yorumlarınız ve katkılarınız bizim için çok değerli, lütfen müzemize sık sık gelin ve gördüğünüz aksaklıkları, eksiklikleri bizle paylaşmaya devam edin.

Sizleri en kısa sürede, bir kez daha Pera Müzesi'nde konuk edebilmek dileğiyle ve saygılarımızla,